Viktoria Obidina (26) savaştan önce Ukrayna’nın Mariupol kentinde hemşirelik yapıyordu. 24 Şubat’ta savaşın başlamasından Mariupol kuşatma altına alınınca 4 yaşındaki kızı Alisa ile Ukraynalı askerlerin direniş gösterdiği Azovstal Çelik Fabrikası’na sığındı.
MAHSUR KALDILAR
Burada hem yaralı askerlere bakım sağlıyor hem de küçük kızı Alisa ile internete ‘yardım edin’ diye videolar koyuyorlardı. Birleşmiş Milletler’in araya girmesiyle Azovstal’da sivillerin tahliyesi için anlaşma yapıldı. Viktoria ve Alisa da bu sayede fabrikadan çıkarken onları tanıyan Ruslar, anneyi Rus kontrolündeki Ukrayna topraklarına yolladı, kızını ise yetimhaneye götürdüler. Rus esaretinde beş aydan fazla bir süre geçirdi, kirli su içmeye zorlandı, dayaklara ve açlığa katlandı. Ancak ona en büyük acıyı veren, küçük kızına ne olduğuydu.
EN KÖTÜ HAPİSHANEDE
Bu ayın başlarında Rus esirlere karşı takas edilip özgür kalan Viktoria Obidina, Fransız AFP Ajansı’na açıklamalarda bulundu. Azovstal günlerinde Alisa’nın çok olgun davrandığını belirterek “Bana yardım etti, ilaç dağıttı” derken kimi zaman da ümitsizliğe düştüğünü anlatıyor. Ukrayna’nın doğusundaki Olenivka kasabasında Rus kontrolündeki kötü şöhretli bir hapishanede alıkoyulan hemşire “Bize bir gölden su getiriyorlardı, bazen içinde küçük balıklar oluyordu. Ağustos ayında göl çiçeklenmeye başladığında, suda yosun tadı oluyordu” diye anlattı.
KIZINI DA BULABİLDİ
Ay başında Rusya ile esir takasında serbest kalan Viktoria hemşire diğer tutuklular gibi elleri ve gözleri bağlanıp uçağa bindirilmiş, sonra da otobüsle Ukrayna kontrolündeki bölgeye götürülmüş. Viktoria’nın ilk işi kayıp kızının izini sürmek olmuş. Uzak akrabaların ve gönüllülerin yardımıyla Alisa’nın Polonya’daki büyükannesinin yanına ulaştırıldığını öğrenmiş. Esaret günlerinde 10 kilogram kaybettiğini söyleyen genç kadın şimdilerde Dnipro’da psikolojik destek alıyor. Ordudan ayrılmayı ve kendini kızına adamayı düşünüyor. Beş yaşına basan Alisa ise Polonya’da kreşe gidiyor, Lehçe öğreniyor, annesiyle telefonda görüntülü konuşuyor. “Çok büyüdü” diyen Obidina, “Beni çok özlediğini, beni görmeyi beklediğini söylüyor” diye aktarıyor.
